امام باقر علیه السلام فرمود:

من و گروهی از مردم در حضور پدرم امام سجاد علیه السلام نشسته بودیم

که ناگهان آهویی از صحرا آمد و در چند قدمی پدرم ایستاد و ناله کرد .

حاضران به پدرم گفتند: چه می گوید؟

پدرم فرمود: می گوید: بچه ام را فلانی صید کرده، از روز گذشته تا حال شیرنخورده،

خواهش می کنم آن را از او گرفته نزد من بیاور تا به او شیر بدهم .

امام سجاد علیه السلام شخصی را نزد صیاد فرستاد و به او پیام داد آن بچه آهو را بیاور .

وقتی آورد، آهوی مادر تا بچه اش را دید، چند بار دست هایش را به زمین کوبید

و آه جانکاه و غم انگیزی کشید و بچه اش را شیر داد .

سپس امام سجاد علیه السلام از صیاد خواهش کرد که بچه آهو را آزاد کند، صیاد قبول کرد .

امام بچه بچه را از او گرفت و به مادرش بخشید، آهو با همهمه خود سخنی گفت

 و همراه بچه اش به سوی صحرا روان شد .

حاضران به امام سجاد علیه السلام گفتند: آهو چه گفت؟ امام فرمود:

«برای شما در پیشگاه خدا دعا کرد و پاداش نیک طلبید»